Jan Turtelboom
Jan is wat je noemt een bezige bij. Na een lange carrière als militair, was hij niet op zoek naar rust maar naar nieuwe impulsen. Hij verhuisde samen met zijn vrouw naar Keiberg, een deelgemeente van Zichem, voor een nieuwe start. Daar integreerde hij zich razendsnel: hij werd lid van de harmonie, van de kerkraad, nam een flexi-job, volgde een opleiding tot Hageland-gids én werd torenwachter van de Maagdentoren.
Zijn liefde voor erfgoed en geschiedenis kreeg hij van thuis mee. Zijn vader zette zich in voor de restauratie van een oude molen. Als jonge militair op manoeuvre in Duitsland ging hij liever al joggend op zoek naar mooie plekjes dan met de anderen te kaarten. Vandaag deelt Jan diezelfde passie door bezoekers rond te leiden op de mooiste plekjes van het Hageland, van de basiliek in Scherpenheuvel tot de Abdij van Averbode.
Je hoeft niet ver te reizen om mooie dingen te zien. In het Hageland vind je ze op elke hoek. Tijdens het gidsen ontmoet ik telkens nieuwe mensen, en ik leer zelf ook altijd bij. Dat maakt het zo boeiend.
Na zijn verhuis passeerde hij tijdens het joggen of fietsen regelmatig ook aan de Maagdentoren, een middeleeuwse donjon die tien jaar geleden na een jarenlange verwaarlozing en zijn gedeeltelijk instorting volledig werd gerestaureerd en uitgebreid met een uitkijkplatform. Op een dag zag hij een oproep voor nieuwe torenwachters. Hij ging luisteren en werd meteen ingelijfd in het vrijwilligersteam dat ervoor zorgt dat de toren elke dag minstens toegankelijk is tussen 10 en 17u, bij zonondergang moet hij ten laatste vast zijn. Om de zoveel maand is het Jans beurt om als torenwachter de deur open en dicht te gaan doen en te controleren of alles in orde is.
Het mooiste moment? Boven op de toren staan bij zonsopgang, mist over de Demervallei, een trein die passeert en een ooievaar die vlak naast je vliegt. Dat zijn kippenvelmomenten. Dan besef je wat een prachtige plek dit is.
Het torenwachten is geen eenzame job. Regelmatig staan er ’s ochtends al mensen Jan op te wachten en ’s avonds moet hij vaak mensen aansporen om naar beneden te gaan. Voor de Zichemenaars is het namelijk een geliefde plek voor afspraakjes, drinks, er worden sinds kort ook burgerlijke huwelijken afgesloten. Soms komt hij er ook iemand tegen die het moeilijk heeft en dan biedt Jan een luisterend oor.
Jan is eveneens actief bij vzw De Maagdentoren, die o.a. de torenfeesten organiseren, een logisch gevolg van het torenwachterschap. Dit jaar vallen deze feesten samen met Open Monumentendag. Je kan op 14 september dus niet enkel de toren beklimmen en een woordje uitleg krijgen maar ook heel het weekend optredens, riddergevechten, kinderanimatie en zelfs een hondenshow bijwonen.
Dat Open Monumentendag en de torenfeesten samenvallen, vind Jan een goeie zaak. Bezoekers van het ene, ontdekken zo ook het andere op een laagdrempelige manier.
Drie jaar geleden waren er mensen die voor het feest kwamen en die vroegen: die toren, wat is dat eigenlijk. Ik begon te vertellen en nam ze mee naar boven. Dat koppel zei letterlijk: jij zou een goede gids zijn! Daar is het zaadje voor mijn gidsenopleiding geplant.
De favorieten van Jan
De link tussen heden en verleden, de geschiedenis van het stadje Zichem, het ongelooflijke mooie decor en de imposante verschijning van de toren zetten mij aan om me in te zetten voor deze donjon. Kom op 14 september zeker eens dag zeggen!
Dit is het dorp waar ik opgroeide, waar ik iedereen kende en iedereen ons gezin kende. Hoewel er thuis geen cultuur heerste, zette mijn vader zich in voor het behoud, het herstel en de wederopbouw van Buyssens molen! Als eerbetoon is hij herrezen!
Een absolute must see! Stel je nieuwsgierigheid niet teleur, ga achter elke hoek kijken in de crypte naar verborgen schatten. Vorig jaar was ik op bezoek tijdens de werken… ik keer zeker terug!!!
Als militair op rust blijft het mij raken en boeien. Zelf ken ik Diest vrij goed, en toch blijken er steeds her en der pareltjes te flikkeren (rijk en soms ook wel droevig). Verhalen uit een eeuwenlang militair verleden.
Kazerne Majoor Blairon, waar voor mij, met een bang hartje alles begon. Een pintje aan 8 frank… de muur doen en gestraft worden. Deze gevoelens zou ik zelf heel graag herbeleven. Het paradeplein, de poort…
