Joost Van den Branden
Sint-Niklaas is naast gaststad van Open Monumentendag dit jaar ook voorzitter van Het land van Reynaert. Een jaar lang eren zij het immaterieel erfgoed dat het verhaal van Reynaert De Vos is. Speciaal daarvoor heeft theatermaker en Sint-Niklazenaar Joost Van den Branden het verhaal in een hedendaags jasje gestoken. Het resultaat? R de musical, een verhaal over criminaliteit en drugs in een buitenwijk. Het lijkt mijlenver af te staan van het origineel, maar niets is minder waar.
De voorstelling vindt plaats in openlucht, op de fabriekssite van SVK, dichtbij de stadskern van Sint-Niklaas. Er werd bewust gekozen voor deze meer dan honderd jaar oude industriële site omdat het de sfeer van het verhaal perfect meegeeft. Je kan deze site, die nog steeds actief is, ook tijdens Open Monumentendag bezoeken.
Je mag erfgoed niet onder een stolp zetten. Je moet er iets mee doen, het hedendaags maken. Dat is exact wat ik heb gedaan met R de musical. Als je je publiek wil raken, moet je ook raakvlakken creëren.
Joost is historicus van opleiding en heeft een hart voor erfgoed, waar hij een heel eigen visie op heeft. Dat zie je ook in zijn werk voor Theater Tieret, waar hij artistiek leider, scenarist en poppenspeler is. Een unieke stiel met een groot verleden dat hij via zijn werk in leven probeert te houden.
De première van R de musical vindt plaats tijdens het weekend van Open Monumentendag. Er staan 7 opvoeringen voor telkens 1000 mensen gepland.
De favorieten van Joost
Joost op Open Monumentendag
Het was een immens plezier om met zo’n oud, rijk tekstmateriaal aan de slag te mogen gaan voor een heel nieuwe, eigentijdse bewerking van het Reynaertepos. Ikzelf werkte er twee jaar aan mijn schrijftafel aan, maar intussen is een hele ploeg voor én achter de schermen al ruim een jaar bezig mijn scenario over te zetten naar een groots, muzikaal spektakel. Heel spannend!
Dit prachtige pand getuigt van de architecturaal rijke geschiedenis van mijn thuisstad Sint-Niklaas. Het werd prachtig gerestaureerd en brengt me ook met een vleug nostalgie terug naar midden jaren ‘90, toen ik als piepjonge student Hedendaagse Geschiedenis vele uren sleet in de stadsarchieven die toen deels hier werden bewaard.
Hoewel ik zelf professioneel met een heel ander soort figurentheater bezig ben, heb ik enorme bewondering voor het ambacht en het in leven houden van traditioneel poppenspel en erfgoed, zoals hier bij de (totaal terecht) befaamde Poesjenellen.
Vanuit mijn tuin kijk ik op de toren van de kerk in mijn nieuwe thuis sinds 4 jaar, Sint-Gillis-Waas. Heel benieuwd of de warmte van deze prachtige gemeente, temidden de fruitbloesems, ook in deze tentoonstelling overgebracht kan worden.
Ik koester warme herinneringen aan de faculteitsbibliotheek in de voor mij bij uitstek mooiste stad van Vlaanderen, Gent. Heel fijn om te zien dat het soms wat muffe, duffe imago van archieven en depots eens te meer wordt opengebroken. Typisch voor Ugent.
Diep respect voor deze organisatie en hun blijvende inzet om de gruwel van oorlog nooit te vergeten. Misschien wel meer dan ooit nodig, in deze tijden van social media-haatspraak en online-polarisatie.
