Caroline Geerts
Caroline Geerts
Caroline Geerts heeft een kasteel gered. Dat klinkt groots, en dat is het ook. In het landelijke Heers ontdekte ze toevallig een kasteel. Een kasteel in verval, volledig overwoekerd, verscholen achter verwilderde natuur. Op dat moment was Caroline zelf aan het zoeken welke richting ze uit wilde in haar leven. Ze zocht een vluchtweg en die vond ze in het kasteel van Heers.
Het kasteel was toen in privéhanden, maar de eigenaars wilden niet meer investeren. Caroline richtte daarom een vzw op en ging door Heers met flyers: 'Help ons het kasteel van Heers te redden'. Met honderd vrijwilligers uit de buurt ging ze aan de slag. Eén keer per maand kwamen ze samen op de velden rond het kasteel. Iedereen maakte zich nuttig op zijn of haar manier. Bomen omdoen, gras afrijden, eten maken voor alle vrijwilligers...
Wij hebben een kasteel in verval gered met bosmaaiers en kettingzagen. Wij creëerden een nieuwe openbare ruimte waardoor onze erfgoedlocatie eindelijk ook echt iets kon teruggeven aan de mensen.
Dankzij de bosmaaiers en kettingzagen, en de hechte band die ze opbouwden, konden ze samen het kasteel redden. De Vlaamse overheid kocht het kasteel over van de privé-eigenaars, en maakte budget vrij om al gedeeltelijk te voorzien in de restauratie van het kasteel. Het kasteel is nu ni beheer van erfgoedorganisatie Herita, met Caroline als site-ontwikkelaar. Samen werken ze aan een duurzame toekomst voor het grootste erfgoedexperiment van Vlaanderen. Want ook in de toekomst zal er plaats gemaakt worden voor iedereen die de handen uit de mouwen wil komen steken.
De favorieten van Caroline
Caroline op Open Monumentendag
Enkele jaren geleden was het kasteel van Heers een echt Doornroosjeskasteel: achtergelaten, in verval, en bijna volledig verdwenen in een wildernis van opschietend onkruid. Vrijwilligers sloten het in hun hart en startten met de opkuis van het domein. Vandaag bereidt Herita de restauratie van de site voor. Voor OMD maakten we voor u een tentoonstelling over de laatste bewoners, de twee broers Desmaisières, en de vrijwilligers die hier actief zijn: The Fall and Rise van kasteel van Heers.
Herita beheert in heel Vlaanderen tal van interessante sites. Om die plekken in stand te houden, zijn soms ingrijpende restauraties nodig. Maar zelfs dan proberen de collega’s die plekken boeiend te maken voor bezoekers. Zo zie je die plekken eens op een totaal andere, unieke manier. Problemen omzetten in opportuniteiten. Naast het feit dat het kasteel van Beauvoorde ook een magisch hof van plaisance is, en Wulveringem een prachtig dorpje in de Westhoek.
De hele maand augustus en t.e.m. OMD kan je in het Rubenskasteel gaan proeven van allerlei boeiende publieksactiviteiten. Een soort braderie van bezoekersmogelijkheden. En je kan er ook zelf aan de slag om allerlei ambachten en creatieve activiteiten uit te proberen.
Simpelweg een van de mooiste begijnhofkerken die ik ooit bezocht heb: prachtig houten cassettedak en hele mooie muurschilderingen. Een stilteplek van formaat. En vlak daarnaast ook de zaal met het astronomisch Festraetsuurwerk.
Fantastische herbestemming van een brouwerij naar een warme sociale werkplaats met sympathiek terras, een streekproductenwinkel en een kunstenplek. Laagdrempelig en fijne sfeer. En recht daartegenover een prachtige herbestemming van de Sint-Rochuskerk naar een kerkhof.
Tijdens mijn studententijd woonde ik vlakbij deze beiaard en hoorde ik hem elke dag spelen. Daar zelf eens de toetsen kunnen beroeren en een deken van klanken over de stad verspreiden, lijkt me hemels!
Zoveel wijken en dorpen zijn vandaag verstild. Door ons drukke leven maken we steeds minder contact. Vaak ligt de oplossing gewoon in het buitenzetten van banken en stoelen. Initiatieven als dat van Bob brengen opnieuw contact en menselijke warmte. Hopelijk inspireert zijn voorbeeld, en krijgt elk dorp en elke wijk een Place de l’apéro.
