Kaat Vandenhoutaer
De Zuiderdokken in de Art Deco-periode
Tijdens de dolle jaren twintig en dertig van vorige eeuw beleefden de
Zuiderdokken en hun omgeving glansrijke jaren. Weinigen kunnen zich de
grote drukte van destijds voorstellen, zowel in het havenlandschap van
de Zuiderdokken als in het Zuiderpershuis zelf.
Ter gelegenheid van Open Monumentendag 2025, gewijd aan de Art Deco,
presenteert vzw Zuiderpershuis een tentoonstelling met documenten,
foto’s, affiches en memorabilia uit die periode. Heel wat van dit
materiaal is afkomstig van een recente schenking door de nabij Parijs
wonende Claire Van Pollaert, afkomstig uit een notoire familie van
schippers, die een belangrijk deel van hun leven doorbrachten op de
Waalsekaai.
Waterkrachtcentrale Zuiderpershuis
Het Zuiderpershuis verrees in 1882–1883 aan de nieuwe Zuiderdokken, gedempt in 1969. Vandaag ligt daar het nieuwe Zuidpark. Het gebouw, ontworpen door ingenieur Paul De Wit, was een krachtcentrale voor de bediening van bruggen, sluizen en havenkranen. Het complex werd in 1979 beschermd als monument.
De Zuiderdokken in de Art Deco-periode
Het interbellum was voor de Zuiderdokken en omgeving een bloeitijd. Voor Open Monumentendag 2025 presenteert vzw Zuiderpershuis foto’s en memorabilia uit die tijd, geschonken door Claire Van Pollaert, een Franse telg van een schippersfamilie, eertijds gehuisvest op de Waalsekaai.
Zij vertelt: “Joannes Baptiste Van Pollaert, mijn opa, vestigde zich in 1903 met zijn gezin op de Visserskaai. Na het overlijden van zijn eerste vrouw en huwelijk met Léontina Smet in 1909 verhuisden ze naar de Waalsekaai. Mijn opa regelde er het verkeer van schepen in de dokken. Zijn vrouw hield een café aan de Waalsekaai. De familie groeide met de geboorte van Pieter, mijn vader (1909) en Maria (1912). In 1917 verliet mijn familie hun huis en kochten 2 schepen voor fluviale transporten. In 1966 bezochten we vanuit Frankrijk onze familie en ontdekte toen de Zuiderdokken, de familiale woning. Ik werd verliefd op die omgeving en besloot er een boek over te schrijven, dat in 1926 verschijnt: mijn bijdrage tegen het vergeten, ten bate van de huidige en toekomstige generaties.”
